ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

سلامت

سومین دریافت‌کننده تراشه نورالینک با کمک هوش مصنوعی گراک توانست دوباره حرف بزند

سومین دریافت‌کننده تراشه مغزی نورالینک که به بیماری ALS مبتلاست و قدرت تکلم ندارد، دوباره این توانایی را پیدا کرده است.

حمید گنجی
نوشته شده توسط حمید گنجی | ۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ | ۱۸:۳۰

مردی اهل آریزونای آمریکا که سومین دریافت‌کننده تراشه نورالینک است، توانسته با استفاده از این تراشه دوباره با صدای خودش صحبت کند و قدرت سخن گفتن را به‌ دست بیاورد.

به گزارش نشریه دیلی‌میل، «بردفورد اسمیت» به بیماری ALS مبتلاست. ALS بیماری پیش‌رونده‌ای است که باعث می‌شود بیمار نتواند هیچ بخشی از بدنش به‌جز چشم‌ها و گوشه‌های دهانش را تکان دهد. این بیماری قدرت تکلم بردفورد اسمیت را از او گرفته بود، ایمپلنت شرکت نورالینک توانست مغز او را به کامپیوتر متصل کند.

تراشه‌های نورالینک قرار است در مغز بیماران بیشتری نصب شوند

تراشه مغزی نورالینک

ایلان ماسک دی‌ سال گذشته از کاشت تراشه نورالینک در مغز سومین بیمار خبر داده بود. این تراشه که تقریباً به‌ اندازه 2 سکه 5 سنتی آمریکایی است به بیمار امکان می‌دهد اشاره‌گر لپ‌تاپ مک‌بوک پرو خود را برای تایپ کنترل کند. هوش مصنوعی گراک نیز کلون صوتی دقیق از صدای این شخص را ایجاد کرده تا او بتواند متن بخواند. این کلون روی صداهای بیمار پیش از آنکه او توانایی حرف‌زدنش را از دست بدهد، آموزش دیده بود.

بردفورد اسمیت اولین بیمار مبتلا به ALS و اولین بیمار بدون قابلیت تکلم است که این ایمپلنت را دریافت کرده. او ویدیویی از زندگی خود با تراشه نورالینک منتشر کرده که در آن می‌گوید: «می‌توانم کامپیوتر را با تله‌پاتی کنترل کنم. زندگی خوب است.»

بیماری ALS بر سلول‌های عصبی مغز و نخاع تأثیر می‌گذارد، باعث ازدست‌دادن کنترل عضلات می‌شود و قدرت تکلم را از بیمار می‌گیرد اما تأثیری روی مغز ندارد؛ به همین دلیل بیمار می‌تواند با تراشه‌های نورالینک فرمان‌های مغزی را به کامپیوتر منتقل کند.

جراح برای قراردادن این تراشه در مغز بیمار ابتدا بخش کوچکی از جمجمه را برمی‌دارد سپس الکترودهای نخ‌مانند را به نواحی خاصی از مغز متصل می‌کند. در پایان نیز جای برش را بخیه می‌زند و تنها چیزی که از این فرایند می‌ماند جای زخم است. ایمپلنت از طریق بلوتوث به کامپیوتر وصل می‌شود و کامپیوتر تمام پردازش‌ها را انجام می‌دهد.

ایمپلنت نورالینک می‌تواند هر ۱۵ میلی‌ثانیه سیگنال‌های الکتریکی آزاد شده توسط سلول‌های عصبی مغز را ثبت و حجم زیادی پردازش تولید کند.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی