موی انسان به یکی از ابزارهای اصلی شناسایی در صحنه های جرم تبدیل می شود

مدت هاست که آنالیز DNA برای شناسایی افراد بی هویت، چه در مباحث جرم یابی قانونی و چه در حوزه باستان شناسی، به کار گرفته می شود، اما برای استفاده از این روش نیاز به مواد کافی داریم. در تحقیقی که به تازگی در این رابطه منتشر شده، می بینیم ظاهراً توالی یابی پروتئین موی انسان نیز می تواند به منظور شناسایی افراد در تحقیقات محل وقوع جرم یا دیگر موارد مشابه استفاده گردد.

«گلندن پارکر» و همکارانش در مقاله ای که به تازگی در PLOS One انتشار یافته، موضوع شناسایی افراد با استفاده از پروتئین های موجود در موی آنها را مطرح کرده اند. همان طور که می دانید DNA بر اثر فرایندهای بیولوژیکی، محیطی یا شیمیایی تخریب می شود، اما پروتئین بسیار پایدارتر و فراوان تر است و حتی در بقایای باستانی نیز یافت می گردد.

به همین دلیل بسیاری از باستان شناسان از کلاژن های موجود در استخوان یا دندان های به دست آمده استفاده نموده تا رژیم غذایی اجداد انسان را شناسایی نمایند. با این حال، پارکر و همکارانش از منظر قانونی به بررسی موی انسان پرداخته و احتمال بازسازی پروتئوم (ژنوم پروتئین) را از آن ارزیابی کرده اند.

بدین منظور، محققین فوق 66 مورد موی انسان های عصر حاضر با نژاد اروپایی-آمریکایی، 5 مورد از نژاد آفریقایی-آمریکایی و 5 مورد از نژاد کنیایی را نمونه برداری کردند. آنها همچنین نمونه هایی را از 6 مرکز باستان شناسی در انگلستان و متعلق به قرن نوزدهم دریافت داشتند.

پارکر و همکارانش پس از بررسی شواهد متوجه شدند که از طریق موی انسان، می توان اطلاعات گسترده ای در مورد نژاد افراد به دست آورد، چون موی نژاد اروپایی-آمریکایی تفاوت قابل توجهی با موی افراد آفریقایی-آمریکایی یا کنیایی داشت.

همچنین اگرچه نمونه های باستانی در مقایسه با موهای جدید اندکی تخریب شده بودند، اما نتیجه آنالیز ژنتیکی این افراد را در کنار گروه اروپایی-آمریکایی قرار داد، که با محل نمونه برداری یعنی قبرستان های انگلستان مطابقت دارد.

در بررسی دقیق تر، این محققین توانستند 200 مارکر پروتئین مو را شناسایی کنند که می توانند به منظور تشخیص نمونه های جدید یا باستانی استفاده گردند. پارکر و همکارانش می گویند با استفاده از این مارکرها، می شود الگوهای منحصر به فردی را به منظور تشخیص یک فرد در بین جمعیت یک میلیون نفری به دست آورد.

اگر این گروه تحقیقاتی بتوانند تعداد مارکرهای فوق را به مجموعه ای کوچک و اصلی تقلیل دهند، می توان از آنالیز پروتئین موی انسان نیز با دقتی شبیه به آنالیز DNA برای بررسی صحنه های جرم و باستان شناسی بهره گرفت.

در همین رابطه «برد هارت» از آزمایشگاه ملی «لارنس لیومور» معتقد است روش فوق، وضعیت علم جرم یابی قانونی را کاملاً تغییر دهد. البته احتمالاً به زودی شاهد استفاده از این روش در قسمت بعدی سریال CSI خواهیم بود، اما در دنیای واقعی قضیه فرق دارد و هنوز زمان زیادی تا به فعل درآمدن کامل آن باقی مانده است.