بررسی بازی دیو و دیوار؛ دشمن آن سوی دیوارها

سبک Idle Games با وجود محبوبیت زیادی که بین بازیکن‌ها دارد اما آنگونه که باید هنوز در بازار داخل خودش را پیدا نکرده و به غیر از جیرینگ لند و نجات قلعه صنعت بازی ایران اثر در خور توجه دیگری را ندیده است. به همین خاطر هم عرضه «دیو و دیوار» از استودیویی که خروس جنگی را در کارنامه خودش داشته، اتفاق هیجان انگیزی به نظر می‌رسید.

مدریک در بازار داخل و با عرضه بازی‌های با کیفیت مختلف، به استودیویی تبدیل شده که نامش به تنهایی برای دانلود بازی‌ها کافیست و در بازار جهانی هم آن‌ها به کمک خروس جنگی نشان دادند که پتانسیل این را دارند تا موفقیت‌هایشان را به خارج از مرز‌های ایران ببکشانند. حداقل از دور همه چیز نوید یک تجربه سرگرم‌کننده دیگر را با دیو و دیوار می‌داد.

اما بعد که بازی را دانلود کردم، با خودم گفتم که کاش این تصویر خوب را از بین نمی‌بردم. Idle Games کلا سبک سلیقه‌ای بوده و تمام کاری که باید در این بازی‌ها انجام دهید، کلیک‌های پیاپی روی صفحه است. ویژگی که هم اینگونه عناوین را اعتیادآور کرده و هم از طرف دیگر باعث شده تا علاقه‌مندان به آثار سخت‌تر، روی خوشی به آن‌ها نشان ندهند.

دیو و دیوار حتی برای جذب عاشقان Idle Games نیز وظیفه سختی را پیش‌رو دارد. بازی با وجود بعضی ایده‌های جالبش ولی در مرحله پیاده سازی جذاب ظاهر نشده و توجه زیاد سازنده روی بخش تبلیغات هم تاثیر منفی خودش را گذاشته است. نتیجه کار عنوانی شده که هر چند جذابیت‌های خودش را دارد ولی با توجه کیفیت عناوین Idle Games نمی‌تواند اثر ماندگاری باشد.

دیو و دیوار داستان حمله موجودات ناشناخته‌ای به دیوارها را روایت می‌کند و حالا باید با ساخت سربازهای مختلف در مقابل آن‌ها بایستید. بازی روندی شبیه به Human Evolution Clicker Game پیش گرفته، هر ده ثانیه یک سرباز جدید ساخته می‌شود و با ترکیب سربازهای هم رده نیروهای قوی‌تری می‌سازید.

البته اگر خواستید سریع‌تر پیشرفت کنید، می‌توانید روی آیکون خیمه پایین صفحه کلیک کرده و روند ساخت سرباز را سرعت ببخشید. حالا این سربازها به چه کاری می‌آیند؟ در آن سوی دیوارها هیولاهایی وجود دارند که باید آن‌ها را شکست دهید. بنابراین هر چه قدر سربازها قوی‌تر باشند، می‌توانید راحت‌تر به پیروزی برسید.

برای حمله نیز کافیست روی آیکون «حمله» در بالای صفحه کلیک کنید. با این کار سربازها خودشان هجوم برده و به عنوان یک تماشاچی، فقط شمشیرزدنشان را تماشا خواهید کرد. اگر قدرت سربازها بیشتر باشد، هیولا مرده و جایزه را می‌گیرید. اگر هم کمتر بود، می‌توانید بعد از چند دقیقه که سربازها آماده شدند دوباره لشکر کشی کرده و شانس‌تان را امتحان کنید.

کلیات بازی همین توضیحاتی بود که خواندید و مشکل دیو و دیوار دقیقا از همینجا نشات می‌گیرد؛ المان‌ها برای داشتن یک تجربه اعتیادآور کافی نیستند. بخش حمله به خاطر کمبود انیمیشن‌ها و طراحی هنری بد خیلی زود جذابیتش را از دست می‌دهد و ترکیب نیروها هر چند در بازی‌های مشابه سرگرم کننده است ولی اینجا حوصله‌ سر بر می‌شود.

به سه دلیل: در عناوین Idle Games محیط هر از چندگاهی تغییر می‌کند، پیشرفت‌ها تنها محدود به ترکیب سربازها نیست و انتخاب‌های بیشتری را در اختیار مخاطب می‌گذارند و همچنین سازنده تمرکز زیادی روی گرافیک دارد. تمام این ویژگی‌ها دست به دست هم می‌دهند تا اینگونه بازی‌های خیلی ساده جذاب باشند و دیو و دیوار در هر سه بخش نتوانسته به آن سطح کیفی لازم برسد.

اما با وجود این ضعف‌ها عجیب‌ترین بخش بازی به ساخت سربازهای قوی‌تر بازمی‌گردد. همانطور که بالاتر گفتم هر ده ثانیه یک بار نیروی جدیدی از درون خیمه‌ها ظاهر می‌شود و اگر می‌خواهید زمان تولید کارگرها کمتر شده و خیمه‌ها سربازهای قوی‌تر پرورش بدهند، تنها راهش این است که دو هزارتومن پرداخت کنید.

سازنده یکی از پیشرفت‌های عنوانش را به پول واقعی محدود کرده و برای سبکی که در آن «پیشرفت‌ها» مهمترین عاملی هستند که مخاطب را نسبت به ادامه تجربه بازی کنجکاو می‌کنند، این مسئله نکته منفی بزرگی به حساب می‌آید. امیدوارم در آپدیت بعدی این مشکل برطرف شود.

نسبت بقیه آثار مدریک، دیو و دیوار در سطح پایین‌تری قرار دارد. بازی با بسته نگه داشتن دست کاربر، حس کنجکاوی که باید اینگونه عناوین بدهند را در بازیکن زنده نمی‌کند و به همین خاطر با عنوانی طرف هستیم که با وجود داشتن پتانسیل‌هایی اما هر چند گاهی بازیکن را بی حوصله می‌کند.

دیو و دیوار

سازنده: مدریک	قیمت: رایگان با پرداخت درون برنامه ای	دسته بندی: —
سیستم عامل: اندروید	حجم: 51.4 مگابایت	زبان: —