ادعای پژوهشی تازه: گوشت آزمایشگاهی تا 25 برابر بیشتر از گوشت سنتی CO2 تولید میکند
محققان در پژوهشی تازه دریافتهاند که میزان تولید کربندیاکسید در مراحل ساخت گوشت آزمایشگاهی بسیار بیشتر از گوشت عادی است.
مطالعهای تازه توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا مدعی شده است که گوشت تولیدی در آزمایشگاه درواقع میتواند بسیار بیشتر از گوشت حاصل از حیوانات عادی به محیطزیست آسیب بزند. براساس تخمینهای این تحقیق، اگر از روشهای کنونی تولید گوشت مصنوعی برای تأمین بخش بزرگتری از نیاز بازار استفاده شود، این سازوکار میتواند تا 25 برابر بیشتر از پرورش حیوانات کربن دیاکسید (CO2) تولید کند.
تاکنون میلیاردها دلار پول صرف تولید گوشتهای درونکشتگاهی (ACBM) شده است؛ چرا که بسیاری باور دارند این محصولات نسبت به گوشت واقعی با محیطزیست سازگاری بیشتری دارند. البته این قضیه تا حدی درست است، چون به کاهش نیاز به زمین، آب و درمانهای آنتیبیوتیک در دامداریها کمک میکند. اما محققان در پژوهشی تازه دریافتهاند که روشهای اندازهگیری تولید کربن در این صنعت اشتباه بوده است.
دانشمندان میگویند افزایش سطح کربندیاکسید در تولید گوشتهای مصنوعی متأثر از مصرف سوختهای فسیلی در فرایندهای پالایش است. این فرایندها به حذف اندوتوکسینها و ترکیب مواد مغذی با سلوهای آزمایشگاهی کمک میکنند. حذف اندوتوکسینها در تولید این گوشتها اهمیت زیادی دارد، چون باکتریهای محیطی سم تولید میکنند و حتی مقدار کمی از این سموم میتواند از تکثیر سلولها در آزمایشگاه جلوگیری کند.
گوشت آزمایشگاهی چگونه باعث انتشار کربندیاکسید میشود؟
محققان در مقاله خود نوشتهاند: «کشت سلولهای حیوانی بهطور سنتی با کمک عناصر واسط رشد انجام میشود که تصفیه شدهاند تا اندوتوکسینها را حذف یا کم کنند. استفاده از این روشهای پالایش به تغییر قابلتوجه هزینههای اقتصادی و محیطزیستی مرتبط با محصولات دارویی منجر میشود؛ چرا که این روشها وابستگی زیادی به انرژی و منابع دارند.»
پژوهشگران تخمین میزنند که درصورت استفاده مداوم از واسطهای رشد با سطح پالایش بالا، هر کیلوگرم ACBM حدوداً بین 246 کیلوگرم تا 1508 کیلوگرم کربندیاکسید تولید کند. براساس این اعداد، پیشبینی میشود که اثر گوشتهای آزمایشگاهی بر گرمایش جهانی بین 4 تا 25 برابر بیشتر از گوشتهای سنتی باشد.
دانشمندان باور دارند که گزارشهای موجود درباره اثر محیطزیستی ACBM با اتکا بر فناوریهای غیرواقعگرایانهای تنظیم شدهاند که یا وجود ندارند یا استفاده از آنها ممکن نیست. این مقاله در پایان بدین شکل نتیجهگیری کرده است: «اگر در تولید ACBM از واسطهای رشد با سطح پالایش بالا استفاده شود، اثر محیطزیستی کوتاهمدت تولید ACBM احتمالاً حدود 10 برابر بیشتر از میانگین اثر تولید گوشت گاو خواهد بود.»
محققان توصیه میکنند که دانشمندان برای تولید گوشت آزمایشگاهی بهدنبال روشهای مقاوم در برابر اندوتوکسینها باشند تا نیاز به سازوکارهای پرهزینه پالایش کاهش یابد. نتیجه این پژوهش در BioXriv منتشر شده است.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.