داروی جدید کاهش وزن می‌تواند به درمان چاقی و دیابت نوع 2 کمک کند

داروی آزمایشی جدیدی طراحی شده است. این دارو ماهانه یک بار مصرف می‌شود و در آزمایش‌های بالینی برای کاهش وزن در یک سال و کمک به درمان دیابت و چاقی موفق بوده است. شرایط آسان مصرف این دارو می‌تواند آن را به گزینه‌ای مناسب برای توصیه به بیماران تبدیل کند.

به‌ گزارش ایندیپندنت، مطالعات بالینی نشان داده داروی Maridebart cafraglutide یا MariTide، ساخته شرکت Amgen می‌تواند طی یک سال وزن را حدود 20 درصد کاهش دهد. حتی پس از گذشت یک سال از مصرف دارو، اثر آن از بین نمی‌رود و این مسئله پتانسیل‌های این درمان برای کاهش هرچه بیشتر وزن را نشان می‌دهد.

داروی MariTide همان ترکیب مولکول‌ها را هدف قرار می‌دهد که مدنظر داروی معروف اوزمپیک بوده است. البته این دارو مسیر آزادسازی انسولین را هم کنترل می‌کند. کاهش وزن ناشی از MariTide با بهبود شاخص‌های سلامت قلب مانند اندازه دور کمر، فشار خون و مولکول‌های چربی در جریان خون همراه بوده است.

داروی جدید کاهش وزن در کارآزمایی‌های بالینی موفق ظاهر شد

«آنیا جسترباف» (Ania Jastreboff)، از نویسندگان مقاله نتایج این کارآزمایی از دانشکده پزشکی ییل، می‌گوید: «داده‌ها پتانسیل مصرف ماهانه یا کمتر این دارو را نشان می‌دهد؛ به‌خصوص از آن جهت نویدبخش است که دنبال درمان‌های پایدار و بلندمدت برای افراد درگیر با چاقی، با و بدون دیابت نوع 2، هستیم.»

کارآزمایی فاز 2 داروی MariTide شامل حدود 600 نفر در ۲ گروه بود. گروه اول درگیر چاقی بودند و گروه دوم علاوه‌بر چاقی از دیابت نوع 2 رنج می‌بردند. هدف این کارآزمایی بررسی ایمنی، کارایی و عوارض جانبی دارو بود و دوز دارو برای برخی شرکت‌کنندگان به‌دقت طی زمان افزایش یافت.

این آزمایش منجر به کاهش 20 درصدی وزن در افراد درگیر با چاقی و کاهش 17 درصدی وزن در افراد درگیر با چاقی و دیابت نوع 2 شد. البته برخی عوارض جانبی محدود درباره دستگاه هاضمه در برخی افراد به‌ وجود آمد اما بخش عمده آنها مربوط به دوزهای آغازین بود.

«جی بردنر» (Jay Bradner)، معاون اجرایی واحد تحقیق و توسعه در Amgen، می‌گوید: «دوز ماهانه یا کمتر MariTide پتانسیل این را دارد که افراد راحت‌تر آن را بپذیرند و در درازمدت وزن خود را کنترل کنند. این دارو فرصت بهبود وضعیت سلامتی در افراد درگیر چاقی، دیابت نوع 2 و بیماری‌های مرتبط را فراهم می‌کند.»

نتایج این پژوهش در مجله NEJM منتشر شده است.